Ten sezon rozpoczął się z sześcioma debiutantami na starcie, a pojawienie się Franco Colapinto w Alpine w połowie roku zwiększyło ich liczbę do siedmiu. Zgodnie z oczekiwaniami, żaden z nich nie był jeszcze w stanie dorównać czołowym kierowcom, ale każdy z nich miał momenty, które pokazały, dlaczego dano im szansę.

Gabriel Bortoleto

Bortoleto stanął przed trudnym zadaniem zmierzenia się z bardzo doświadczonym kolegą z zespołu, Hulkenbergiem. Tempo wyścigowe było generalnie na korzyść Hulkenberga, ale forma Bortoleto stopniowo się poprawiała, zanim niespodziewane podium jego kolegi z zespołu na Silverstone przywróciło równowagę. Do tej pory udało mu się zdobyć punkty w trzech wyścigach, konkretnie w Austrii, Belgii i na Węgrzech. Był również w stanie regularnie wprowadzać samochód do Q2, a nawet zapewnił zespołowi jedyne Q3 w tym sezonie. Częściowo wynika to z wyczucia czasu i okoliczności, ale wciąż jest to obiecujący znak. Jeśli uda mu się przenieść tę samą ostrość na warunki wyścigowe, druga połowa roku może być mocniejsza.

Oliver Berman

Bearman był jak dotąd najbardziej konsekwentnym debiutantem, nawet jeśli nie osiągnął spektakularnych wyników, jakich niektórzy oczekiwali. Nie dorównał jeszcze swojemu bardziej doświadczonemu koledze z zespołu, Oconowi, pod względem wyników, ale trzy punkty i cztery kolejne 11. miejsca pokazują, że regularnie walczy o pierwszą dziesiątkę. W ciasno upakowanym środku pola liczy się konsekwencja, a Bearman popełnił niewiele błędów. Może nie dominuje w nagłówkach gazet, ale po cichu zbudował solidną pierwszą połowę swojego debiutanckiego sezonu i może z łatwością zakończyć rok jako najlepszy debiutant.

Liam Lawson

Lawson miał trudny początek, kiedy krótko jeździł Red Bullem, co nie poszło dobrze. Jednak jego przejście do Racing Bulls było znacznie bardziej pozytywne. Jego tempo stopniowo się poprawiało, a w Austrii zajął dobre szóste miejsce, co było jego najlepszym wynikiem do tej pory. Mimo to jego ogólne wyniki były nieco gorsze od wyników jego kolegi z zespołu, Isaaca Hadjara. W ostatnich wyścigach widać było oznaki większej pewności siebie i jeśli ten trend się utrzyma, Lawson może zniwelować tę różnicę w drugiej połowie sezonu.

Isack Hadjar

Hadjar miał okropny pierwszy wyścig, ale zareagował znakomicie, szybko stając się silniejszym z dwóch kierowców Racing Bulls przez większą część roku. Zdobył większość punktów zespołu i przez większość sezonu był uważany za czołowego debiutanta. Jednak po dobrym wyniku Lawsona w Austrii nastąpił lekki spadek formy, a jego tempo kwalifikacyjne nie było tak dobre, jak tempo wyścigowe. Mimo to jego zdolność do zdobywania punktów w bolidzie pomocniczym była imponująca, a w pojedynkach koło w koło wykazał się dojrzałością przekraczającą jego lata, co jest sporym zaskoczeniem, biorąc pod uwagę jego wcześniejszą reputację w Formule 2.

Jack Doohan

Doohan wszedł w ten rok wiedząc, że jest pod presją i niestety nie miał zbyt wiele czasu na wykazanie się. Został zastąpiony po zaledwie sześciu wyścigach bez zdobycia punktu. Pomimo tak krótkiej kariery, jego występy były przyzwoite jak na debiutanta w niekonkurencyjnym samochodzie. Często musiał radzić sobie z trudnymi weekendami, w których samochód po prostu nie był wystarczająco szybki i było niewiele okazji, aby pokazać, co naprawdę potrafi. Jego przyszłość w F1 zależy teraz od znalezienia innego miejsca lub bycia gotowym na nadarzającą się okazję.

Franco Colapinto

Colapinto dołączył do Alpine w połowie sezonu, aby zastąpić Doohana. Jak dotąd jego występy były podobne do występów kierowcy, którego zastąpił, z równymi, ale niespektakularnymi wyścigami. Wciąż czeka na swoje pierwsze punkty i nie jest jeszcze jasne, czy dotrwa do końca sezonu. Jego wyzwanie utrudnia fakt, że Alpine nie walczy obecnie w czołówce, co oznacza, że musi zmaksymalizować ograniczone szanse, które pojawiają się na jego drodze.

Andrea Kimi Antonelli

Antonelli od razu zaimponował w Australii świetnym czwartym miejscem w debiucie, od razu zaznaczając swoją obecność w czołówce. Stał się już najmłodszym kierowcą, który prowadził wyścig i najmłodszym, który ustanowił najszybsze okrążenie. Jego występy były jednak niekonsekwentne. Podium w Kanadzie było kolejnym wysokim punktem, ale od tego czasu miał trudności ze zdobywaniem punktów. Zdarzały się spokojniejsze weekendy, w których nie mógł wywrzeć wpływu, a jego kolizja z Verstappenem w Austrii przypomniała, że wciąż się uczy. Ogólnie rzecz biorąc, zmagał się na wszystkich europejskich torach, zdobywając tylko jeden punkt na Węgrzech i czterokrotnie nie kończąc wyścigu. Talent najwyraźniej w nim drzemie, ale od tego momentu najważniejsze będzie przekucie go w regularne wyniki.